Week 4

Dag 26 maandag 15 december
Veertiende werkdag
We zijn vandaag naar een settlement langs de weg gegaan (sehemont). Dit is een kleine settlement. Allereerst was er een dronken vrouw die dronken was en zat te schreeuwen naar ons. Die was het er niet mee eens dat wij aanwezig waren. We hebben cadeaus uitgedeeld aan de kindjes. Wat waren ze blij en wat stonden ze lief te wachten, totdat hun naam werd genoemd. Op het einde zag je dat er een kindje van 4 jaar oud naar de dronken vrouw toe liep. Wauw dat was zijn moeder. Hoe kan je je als moeder vertonen op deze manier. Het blijft wonderbaarlijk en het komt niet bij mij naar binnen dat mensen op deze manier leven en met hun kinderen om gaan. Op de terug kwamen we een vrouw, man met kinderen tegen. De twee kindjes stapten in de auto. De ouders zijn van een settlement en kwamen net van de social worker vandaan. De twee kindjes zullen bij Colleen verblijven de aankomende twee weken. We waren voor deze dag klaar.

Dag 27 dinsdag 16 december
Vandaag was een internationale feestdag, dus we hadden vrij. Ik ben met twee vrijwilligers uit oosterrijk de lionshead gaan beklimmen. Pff wat een klim, maar wat een uitzicht beeldschoon. We hebben super mooie foto’s op de berg gemaakt. Niet altijd slimme foto’s, maar ze zijn mooi.

Dag 28 woensdag 17 december
Vijftiende werkdag
We mochten vandaag later beginnen. Er was eigenlijk niet veel te doen. Zoals gewoonlijk begonnen we met alles schoon te maken. Colleen had takken en verf meegenomen. Toen we klaar waren moesten we deze takken gaan verven. Leuk want ik houd van verven. Lekker kladderen haha. Colleen had twee kleine meisjes waar zij op past. Deze kinderen komen bij de ouders van 1 van settlements vandaan. Zij kunnen niet voor de kinderen zorgen, dus in de vakanties neemt Colleen ze in huis. De ouders zijn in gesprek met social workers en er moet voor de 4 kinderen een gezin worden gezocht. Ze willen net dat de kinderen uit elkaar worden gehaald. Ze zijn druk bezig om ouders te zoeken, waar dan ook in de wereld. De ouders zijn drugsverslaafd, alcolist en misbruiken de kindertjes. Colleen was even weg, maar gaf aan de ze niet bij de verf in de buurt mochten komen. De kindertjes gingen bij de takken zitten, maar dit mocht niet want dan kwamen ze onder de verf te zitten. Ik bedacht mij dat zij het misschien leuk zouden vinden om een Kerstman te maken. Ik heb dit in het Nederlands aan ze gevraagd. Ze konden namelijk geen Engels, vandaar dat ik een plan met ze probeerde te maken en niet de andere vrijwilligers. Het blijft handig haha. De kindertjes waren lekker bezig. Colleen kwam 2 uur later weer terug en we zijn vervolgens naar een industrieterrein gegaan. Daar kwam een groep groep naartoe uit een settlement. Deze moesten 2 uur lang lopen om hier te komen. Ik had mij deze keer als kerstvrouw verkleed. Wat vinden de kindertjes de kertsvrouw/man toch leuk. Ze kijken je met grote ogen aan sommige zelfs met hun mond open. Wat schattig om te zien. Zeg je hohoho dan beginnen ze te lachen. We hebben gezongen met ze, cadeaus uitgedeeld en foto’s gemaakt. Toen we hiermee klaar waren mochten we naar huis, want er was niet veel te doen. Thuis ben ik de route voor mijn ouders en mij verder gaan plannen. In de avond kwam jan een jongen die ik had ontmoet langs om te eten. De vrijwilligers in het huis kennen hem ook, dus het was een gezellig avondje.

Dag 29 donderdag 18 december
Zestiende werkdag
Vandaag begonnen we zoals gewoonlijk met de locatie schoon te maken. Elke keer als er iemand langs komt van de politie geven ze aan dat ik altijd in de keuken sta. Ik ben vervolgens met Bernadette naar de PIP toe gegaan om schoolschoenen en sokken te halen van de €210,-. We hebben 41 schoenen en sokken op kunnen halen. Wauw ongelovelijk. Dankzij de donatie potten die ik heb neergezet, vriendinnen die rond zijn gegaan met de pot in een cafe en de lieve mensen die geld hebben gedoneerd kunnen er 41 kindjes naar school. Ik wist in het begin niet wat ik met het geld moest doen, want ze hebben genoeg kleding, speelgoed en eten dat gesponsord wordt. Uiteindelijk kwam ik erachter dat veel kindertjes uit de settlement niet naar school kunnen, omdat ouders geen geld hebben om uniformen voor hun te betalen. Als kinderen geen uniform hebben, mogen ze ook niet naar school. Er zijn scholen waar ze soms 5 tot 20 rand moeten betalen om naar school te kunnen gaan: 5 rand is ongeveer €3,50 en 20 rand €7,-. De schoentjes hebben we gegeven aan de ouders die minimaal 1 jaar geen alcohol/drugs hebben gebruikt en die gewoon niet aan een baan komen. Ik wil de gene bedanken die hieraan hebben meegeholpen, de kindertjes zijn enthousiast en super blij om naar school te kunnen gaan!
Toen we terug kwamen hebben we vervolgens de truck met spullen volgeladen en zijn naar de settlement melkbossenstrand gegaan. We gingen vandaag verschillende activiteiten met de kinderen doen. Het thema was natuurlijk kerst. We gingen de gezichten van de kinderen verven, tekenen, make-up en kaartjes maken. Er waren ongeveer 85 kinderen vandaag aanwezig. Deze werden opgedeeld per vrijwilligers en op een mat neer gezet. Ik had op youtube gekeken hoe je leuke kers schilderingen op gezichten kon maken. Ik had ervoor gekozen om sneeuwpoppen de verven, want dit was het makkelijkste. Ik had het nooit verwacht, maar het ging mij beter af dan ik dacht. Ze werden eigenlijk super mooi de sneeuwpoppen. Op het gegeven moment wilde iedereen een sneeuwpop. Ik had alleen jongens in mijn groep. Een stuk of 15. Toen we klaar waren met de gezicht schilderingen zouden we gaan tekenen, maar sommige jongens vonden het interessanter om hun nagels te doen. Een jongetje wilde op mijn gezicht wat schilderen. Dit vond ik goed, maar toen wilde iedereen iets natuurlijk. Sommige deden mijn nagels, zowel handen als voeten, make up, gezicht schilderen. Wauw wat zag ik er mooi uit met al die verschillende kleurtjes haha. Na een half uur werd het een zootje. Iedereen begon te lopen, zelf spullen te pakken. Neeee dit was niet goed er moest iets gedaan worden. Een nieuwe activiteit, want ze verveelde zich. De kaarten maken hadden we nog niet gedaan, dus ik begon hiermee. Steeds meer kindjes kwamen erbij zitten. De kinderen die rondliepen (wat niet de bedoeling was) zagen de kaarten maken en wilde dit ook doen. Het werd weer iets rustiger gelukkig. 1 jongetje vroeg wat mij naam was, dus ik schreef dit voor hem op. Ik wist niet waarom hij wilde weten hoe je mijn naam schrijft, maar daar zal ik wel achter komen. Na 1,5 uur met de kinderen activiteiten te hebben gedaan moesten ze in een rij gaan staan om hun kerstcadeau in ontvangst te nemen. We hadden zoveel cadeaus dat we ook de ouders wat hebben gegeven. Er waren 2 mannen die hartstikke dronken waren. Dit kan je zien op het filmpje. 1 heeft zelf een kindje in zijn hand, maar bij deze mannen zag je dat ze dronken waren maar er zullen er vast meer rondlopen. Het breekt mijn hart om te zien dat de kinderen niet die aandacht krijgen die ze nodig hebben en het verkeerde voorbeeld krijgen. Het probleem hier in Afrika omtrent alcohol en drugs is zo groot dat je niet iedereen kan helpen. Het kost te veel voor de overheid om social workers in te zetten en deze mensen hebben zelf geen geld om hulp te zoeken. Het probleem zal altijd blijven op deze manier. Toch vraag ik mij af waar al het geld is dat wordt gedoneerd naar Afrika. Als ik voor €200,- al 41 kinderen naar school kan laten gaan. Op het laatste gaf het jongetje mij een kaartje die hij voor mij had gemaakt, omdat het mijn laatste dag was dat ik mij het melkbossenstrand activiteiten zou doen. Hij vond het eerst heel eng om te geven, maar ah wat super lief!!! Dit kaartje zal ik nooit weggooien. Op de terug weg vroeg ik aan Colleen waarom de meeste mensen geen voortanden hebben. Zij gaf aan dat sommige geen voortanden hebben om bij een groep/ gang te kunnen horen. De meisjes en soms ook de jongens hebben soms geen voortanden voor seks. Dit gaat dan beter zonder voortanden en ze verdienen net even wat meer geld. Oh dit kwam bij mij in mijn buik naar binnen het idee om je tanden voor zoiets weg te laten halen. En doordat ze dit doen komen ze vaak niet snel aan het werk, want het heeft geen uitstraling. Nieuwe tanden kunnen ze niet betalen en hierdoor dus het verleden niet achter zich laten. Het blijft hun volgen, omdat ze geen geld kunnen verdienen door de verkeerde keuze die ze in het verleden hebben gemaakt.

Dag 30 vrijdag 19 december
Vandaag zijn we lekker bij het huis gebleven en ik heb weer wat dingetjes gedaan voor als mijn ouders er zijn. En uit verveling ben ik het hele huis gaan versieren. In de avond ben ik met Lorenz een borreltje gaan drinken.

Dag 31 zaterdag 20 december
Vandaag zijn twee vrijwilligers en ik naar de biscuit mall gegaan. Super leuk, want ik hoor iedereen hier telkens over. Ik wilden hier heel graag naar toe al weken. Aangekomen bij de biscuit mall kom ik erachter dat ik hier al was geweest de tweede dag in zuid afrika (22 november) haha. Het is een etensmarkt met echt van alles. Koekjes, fruit, kebab, pizza noem maar op. Alleen is dit allemaal op een andere wijze gemaakt en ziet het er geweldig uit. Het meeste is ook biologisch. Aangekomen op het marktje zie ik een klein kindje in een groente mand zitten. Te schattig om op de vreten. Haar vader verkocht groenten. Heel lief. In de avond hebben we met 9 mensen uit het huis en 2 pinguin vrijwilligers die ik niet kon mexicaans gegeten. Het was lisa haar laatste dag in het huis. Gezellig avondje zo, maar wat was ik moe zeg. Ik ben er lekker vroeg ingegaan.

Dag 32 zondag 21 december
Vandaag zijn we naar de CRC kerk geweest. CRC is aangesloten bij TLC waar ik vrijwilligerswerk doe. Vrienden van Colleen haalden ons op, omdat zij zelf niet kon. Wauw wat een beleving was dit. Als dit de kerk is ga ik elke week naar de kerk. Het leek wel een concert. Iedereen dansten, song. Super gezellig en wat een ervaring om dit eens zo mee te maken. Dit was heel anders dan bij de culturele tour vorige week zondag. Ze doen hetzelfde, maar het is toch anders. Dit kan je terug zien op de filmpjes. Uiteindelijk was er een pastoor uit Amerika die over de bijbel ging praten. Er werd eerst een stuk voorgelezen en daarna vertelde hij wat het betekend voor ons. Na een uur de pastoor aan te horen werd het wel saai haha. Op het gegeven moment gaf de pastoor aan dat als er iemand uit de zaal een zonde heeft en kwijt wilt, zich wil verbinden met god naar voren mocht komen. Wij moesten van het meisje waarmee we waren naar voren gaan. Met twijfel deden we het (twee vrijwilligers en ik). Hij sprak tot god om onze gebeden te horen en ons te vergeven voor deze zonde. Vervolgens moesten we uit de zaal en de mannen en vrouwen werden gescheiden. Er zaten mensen die 1 voor 1 met je aan de gang gingen om je zonde/ verbinding met god door te nemen. Wij gaven aan dat we eigenlijk niks hadden en naar voren moesten. Ze gaf aan het gewone gebed te doen en ons geluk te geven dit leven. Na de kerk hebben we boodschappen gedaan en zijn we lekker gaan zonnen. In de avond zijn we met zijn 3en een borrel gaan doen.